ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΤΜΗΜΑ ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΤΙΤΛΩΝ

 

αριθμός απόφασης 807/2011

 

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

 

Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Νίκη Αστερή, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου, και από τη Γραμματέα Έφη Κοντού.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την 26 Ιανουαρίου 2011 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Των ανακοπτόντων: 1) Της …. 2) ……οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν στοΙΛικαστήριο από τον πληρεξούσιο   δικηγόρο  τους  Κ.   Μπουραντά 3)  …. ο οποίος εκπροσωπήθηκε  από την  πληρεξούσια δικηγόρο του Αρετή Ροίδου.

Της καθ’ ης η ανακοπή: Της Ανώνυμης Εμπορικής Βιομηχανικής εταιρείας με την επωνυμία …………….η οποία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια των πληρεξουσίων της δικηγόρων Διαμαντή Μπιλιάνη και Διάμάντως Μουρούτσου.

Ο ανακόπτων ζητεί να γίνει δεκτή η από 23-3-2009 ανακοπή του, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό 755/2009 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 16-12-2009 και μετά από αναβολές κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά τη  διάταξη του άρθρου  17 του Ν  5325/1932 περί συναλλαγματικών, τα εκ της συναλλαγματικής εναγόμενα πρόσωπα δεν μπορούν ν” αντιτάξουν κατά του κομιστή ενστάσεις, που στηρίζονται σε προσωπικές τους σχέσεις με τον εκδότη ή τους προηγούμενους κομιστές, εκτός αν ο κομιστής κατά την απόκτηση της συναλλαγματικής ενήργησε με γνώση προς βλάβη του οφειλέτη. Δηλαδή, για τη δυνατότητα αντιτάξεως κατά του τρίτου κομιστή ενστάσεων που στηρίζονται στις προσωπικές σχέσεις του εκδότη και προηγουμένων κομιστών, απαιτείται, αφενός γνώση από τον κομιστή της συναλλαγματικής του λόγου της ενστάσεως κατά τον χρόνο της κτήσεως της και αφετέρου σκοπός βλάβης του οφειλέτη. Και είναι αλήθεια, ότι τι εκ συναλλαγματικής ενοχή είναι αναιτιώδης γιατί μεταξύ των κατά το άρθρο 1 του ως άνω νόμου αναφερομένων

 

ο δε κομιστής ασκώντας αγωγή προς πληρωμή δεν έχει υποχρέωση να επικαλεσθεί   και   αποδείξει   την   αιτία   εκδόσεως   της,   αλλά   ο καλούμενος σε πληρωμή οφειλέτης μπορεί να προβάλει κατά του κομιστή, εφόσον διατελεί σε προσωπική σχέση με αυτόν ή αν ο τελευταίος κατά την απόκτηση της συναλλαγματικής ενήργησε προς βλάβη   του,   ότι   η   πληρωμή   αυτής   οδηγεί   σε   αδικαιολόγητο πλουτισμό, διότι ο λόγος της εκδόσεως της εξέλιπε (ΑΠ: 8/1994 ΕλλΔνη 1995, 347, ΑΠ 482/1990 ΝοΒ 39, 923). Ενέργεια δε προς βλάβη του οφειλέτη υπάρχει, όταν ο κομιστής είχε τη συνείδηση ότι με την απόκτηση του τίτλου ήταν δυνατόν,να ματαιωθεί η προβολή της ένστασης αυτής από τον οφειλέτη, με συνέπεια φυσικά να οδηγηθεί   ο   τελευταίος στην πληρωμή της επιταγής ή της συναλλαγματικής, η οποία πληρωμή χωρίς τη μεταβίβαση αυτή δεν θα γινόταν (ΕφΑΘ 699/1994 ΕΕμπΔ 1995,252, ΕφΘεσ 2818/1992 Αρμ46, 1120).

Εισάγονται προς συζήτηση η από 19-6-2009 και με αριθμό κατάθεσης 754/2009 ανακοπή και οι από 11-1-2011 και με αριθμό κατάθεσης 58/2011 πρόσθετοι λόγοι ανακοπής, που πρέπει να ενωθούν και να συνεκδικαστούν, εφόσον εκκρεμούν ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου, υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατά την κρίση του Δικαστηρίου διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων των διαδίκων (άρθρα 246 και 591 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.).

Οι ανακόπτοντες ζητούν με την από 19-6-2009 και με αριθμ. κατάθ. δικογράφου 754/2009 ανακοπή τους να ακυρωθεί η υπ’ αριθμ. 5743/2009 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου αυτού,η οποία εκδόθηκε για απαίτηση του καθού η ανακοπή, που προκύπτει από  τις  αναφερόμενες  συναλλαγματικές,  για τους  λόγους  που αναφέρουν στην ανακοπή τους. Η υπό κρίση ανακοπή ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (άρθρο 632 παρ.1, σε συνδυασμό με τα    άρθρα   585   παρ.   1   και   215   επ.   Κ.Πολ.Δ.),   όπως   σιωπηρά συνομολογείται   καθόσον   η   ανακοπτομένη   διαταγή   πληρωμή επιδόθηκε στους δεύτερο και τρίτο των καθών η διαταγή πληρωμής -  ανακόπτοντες στις 2-6-2009, όπως προκύπτει από τις υπ’αριθμ.822Γ και 823Γ/1-6-2000 εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου ………….και η υπό κρίση ανακοπή ασκήθηκε στις 23-6-2009, όπως προκύπτει από την 7656Δ’/23-6-2009 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή Αθηνών …………, από δε την πρώτη ανακόπτουσα προς πάσης επιδόσεως σε αυτήν της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής και παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, αρμοδίου καθ’ύλην (άρθρα 632 παρ. Γ εδ. α, 636 Κ.Πολ,Δ.) και κατά τόπον, διότι η ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής πρέπει να ασκείται ενώπιον του δικαστηρίου, στο οποίο ανήκει ο δικαστής, που εξέδωσε την προσβαλλομένη διαταγή πληρωμής (Ε.Α.3505/1987 ΕλλΔνη 29.328), κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 637 επ. Κ.Πολ.Δ., κατά την οποία δικάζεται η διαφορά από την απαίτηση (συναλλαγματική), για την οποία εκδόθηκε η ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής (άρθρα 632 παρ. 3, 635 Κ.Πολ.Δ.). Πρέπει, επομένως, να εξεταστεί ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 633 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.).

Ισχυρίζονται οι ανακόπτοντες με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση ανακοπής ότι, η ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής που είχε εκδοθεί με βάση τις αναφερόμενες στην ανακοπή συναλλαγματικές εκδόσεως του καθής η ανακοπή τις οποίες αποδέχθηκε η πρώτη ανακόπτουσα, συνολικού ποσού 60.000 €, για το λόγο ότι αυτές οι συναλλαγματικές  εξεδόθησαν μετά από συμφωνία της πρώτης ανακόπτουσας και της καθής η ανακοπή και σε εκτέλεση του από 25-1-2007 ιδιωτικού συμφωνητικού, πλην όμως η καθής η ανακοπή δεν έχει αναποκριθεί  μέχρι και σήμερα στο σύνολο των συμβατικών της υποχρεώσεων, διο λόγο οι ανακόπτοντες αρνούνται την καταβολή του επιτασσόμενου με την ως άνω διαταγή πληρωμής ποσού, αφού η πρώτη καθής δεν έχει εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις, άλως οι ανακόπτοντες ισχυρίζονται ότι η καθής η ανακοπή έχει καταστεί πλουσιότερη αφού   δεν εκτέλεσε τις συμφωνηθείσες εργασίες, καθιστάμενης της συμπεριφοράς αυτής της καθής η ανακοπή καταχρηστικής. Οι λόγοι αυτοί της ανακοπής, είναι νόμιμοι στηρίζονται στις διατάξεις των άρθρων 374, 281, 904 Κι 853 Α.Κ και πρέπει να ερευνηθούν περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Περαιτέρω οι β και τρίτος ων ανακοπτόντων ισχυρίζονται ότι κακώς εξεδόθη σε βάρος τους η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής, αφού με την από 23-1-2007 αυτοί εγγυήθηκαν προς την καθής εταιρεία για την πληρωτή αυτής από την πρώτη ανακόπτουσα της οφειλής σύμφωνα με τα από 23-7-2005 και από 12-9-2005 συμφωνητικά και ότι ως εκ τούτου ασκώντας  το δικαίωμα διζήσεως αρνούνταν την πληρωμή  των χρηματικών ποσών τα οποία έχουν επιταχθεί να πληρώσουν με βάση την ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής, αφού η καθής η ανακοπή δεν στράφηκε πρώτα κατά της πρωτοφειλέτριας. Ο λόγος αυτός της ανακοπής είναι νόμιμος στηρίζεται στη διάταξη του άρθρου 855 Α.Κ. και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ουσίαν.

Ο τρίτος ανακόπτων …. ζητεί να γίνουν δεκτοί  οι πρόσθετοι λόγοι ανακοπής της κατά της υπ’αριθ. 5843/2009   διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Οι πρόσθετοι λόγοι ανακοπής του παραδεκτά εισάγονται για να συζητηθούν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθρο 632 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), κατά την   ειδική διαδικασία των διαφορών από πιστωτικούς τίτλους (άρθρα 635 επ. του Κ.ΠολΔ.και ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρο 585 παρ.2 του ΚπολΔ, γιατι οι πρόσθετοι λόγοι ανακοπής προτάθηκαν με πρόσθετο δικόγραφο, το οποίο επιδόθηκε στην καθ’ ης η ανακοπή οκτώ ημέρες πριν από ορισθείσα στις 26-1-2011 συζήτηση της ανακοπής, ήτοι 2011, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. 7.304Β712-1-2011 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών … Επομένως πρέπει να ερευνηθεί η νομική και ουσιαστική βασιμότητα των πρόσθετων λόγων ανακοπής, των οποίων την απόρριψη ζήτησε η καθ’ ης η ανακοπή.

Με τον πρώτο λόγο ανακοπής των προσθέτων λόγων-του ο τρίτος ανακόπτων προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η ανακοπτομενη διαταγή πληρωμής εκδόθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 5325/1932 περί συναλλαγματικής και γραμματίου εις διαταγήν και ότι ο ίδιος επιτάσσεται να καταβάλει τα ως άνω ποσά ως εγγυητής πλην όμως καμία τέτοια ιδιότητα του δεν προκύπτει από τα σώματα των συναλλαγματικών και ως εκ τούτου παραβιάζεται η αρχή της γραμματοπάγειας. Ο λόγος αυτός της ανακοπής είναι νόμιμος στηρίζεται στις διατάξεις του άρθρου 17 του Ν. 5325/1932 και,πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ουσίαν. Επίσης ο ίδιος ανακόπτων με το δεύτερο λόγο των προσθέτων λόγων του προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η δήλωση βουλήσεως του όπως διατυπώθηκε στην από 23-1-2007 δήλωση εγγυήσεως τυγχάνει άκυρη αφού αυτή αποτελεί προίον πλάνης στο πρόσωπο του για τους διαλαμβανόμενους στο δικόγραφο των προσθέτων λόγων, λόγους. Ο λόγος αυτός ανακοπής είναι νόμιμος στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 140, 141, 142, 154 Α.Κ. και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω από ουσιαστικά άποψη. Επίσης ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι σε κάθε περίπτωση η συμπεριφορά της καθής έρχεται σε προφανή αντίθεση με την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη αφού η εκ μέρους του συνομολόγηση της από 23-1-2007 δήλωσης εγγυήσεως, εγενέτο εκμεταλλευόμενη από την καθής η ανακοπή της απειρίας του ανακόπτοντος περί των συναλλαγών. Ο λόγος αυτός ανακοπής είναι νόμιμος στηρίζεται στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρου 179 Α.Κ. και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ουσίαν.

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων που   εξετάστηκαν   στο   ακροατήριο   του  Δικαστηρίου   αυτού   με επιμέλεια των διαδίκων και των οποίων οι καταθέσεις περιέχονται στα  ταυτάριθμα με την παρούσα  απόφαση  πρακτικά  δημόσιας  συνεδρίασης, τις υπ’ αριθμ. 757 και 758 από 26-1-2010 ένορκες βεβαιώσεις μαρτύρων της καθ’ ης η ανακοπή, οι οποίες λήφθησαν κατόπιν νομίμου και εμπροθέσμου κλητεύσεως των ανακοπτόντων (βλ. τις υπ’ αριθμ. …εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας Αθηνών …..καθώς και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι επικαλούνται  και  προσκομίζουν νόμιμα,  τα  οποία  λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η καθής η ανακοπή εταιρεία δραστηριοποιείται, στο χώρο της κατασκευής και εγκατάστασης   επαγγελματικών κουζινών για Ξενοδοχεία, εστιατόρια. Η πρώτη των καθ ων εκμεταλλεύεται στην περιοχή της …. εστιατόριο και επιθυμούσε την εγκατάσταση νέας κουζίνας, μετά δε από διαπραγματεύσεις που έλαβαν χώρα ανάμεσα στην πρώτη ανακόπτουσα και την καθής η   ανακοπή, συνήψαν το από 23/7/2005 ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο η καθής η ανακοπή ανέλαβε την κατασκευή νέας κουζίνας στο ισόγειο και στο υπόγειο του επί της οδού …………..ακινήτου της πρώτης των ανακοπτόντων. Με βαση το παραπάνωί συμφωνητικό, το κόστος της κουζίνας του ισογείου ανερχόταν σε 89.037 € πλέον ΦΠΑ και το κόστος της κουζίνας του υπογείου ανερχόταν σε 41.652. € πλέον ΦΠΑ. Στη συνέχεια η καθής η ανακοπή ήλθε με την 1η των ανακοπτόντων σε νέα συμφωνία και συνήψαν, από 12-9-2005 ιδιωτικό συμφωνητικό που είχε αντικείμενο την τοποθέτηση απορροφητήρα στις κουζίνες του ισογείου και του 1ου ορόφου και τον κλιματισμό του υπογείου, της εισόδου του καταστήματος και του εξαερισμού των τουαλετών. Με βάση το συμφωνητικό αυτό και τις προσαγόμενες και επικαλούμενες προσφορές που συνοδεύουν το παραπάνω συμφωνητικό, το κόστος για τους απορροφητήρες του   ισογείου και του 1ου ορόφου ανερχόταν στο ποσό των 25.169 € πλέον ΦΠΑ, το κόστος του κλιματισμού του υπογείου, της εισόδου του καταστήματος και του εξαερισμού των τουαλετών ανερχόταν στο ποσό των 35.025 € πλέον ΦΠΑ και το κόστος του κλιματισμού και εξαερισμού των αιθουσών στο ποσό των 134.054 € πλέον ΦΠΑ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η καθής η ανακοπή ολοκλήρωσε κατά τα συμφωνηθέντα το έργο και μάλιστα, η α’των αντιδίκων από το Δεκέμβριο του 2005, κάνει συνεχή και ακώλυτη χρήση αυτού. Μάλιστα   το   κατάστημα   της   καθ   ης   λειτούργησε  ήδη τα Χριστούγεννα του 2005 με τις νέες εγκαταστάσεις που η καθη η ανακοπή τοποθέτησε (κουζίνες, εξαερισμός, κλιματισμός κ.λ,π (βλ.την υπ’ αριθμ. 758/2011 ένορκη βεβαίωση του ……, μηχανικού της καθής η ανακοπή, ο οποίος καταθέτει ότι για να δείξω ότι το έργο έχει εκτελεστεί και λειτουργεί αναφέρω ότι στα εγκαίνια του καταστήματος το Δεκέμβριο του 2005 και σε ένδειξη ευχαρίστησης της ανακόπτουσας, αυτή είχε προσκαλέσει το προσωπικό της εταιρείας …..). Το συνολικό κόστος όλων των παραπάνω εργασιών ανήλθε στο ποσό των 326.687€ (…) και τρόπος  καταβολής αυτού, συμφωνήθηκε να καταβληθεί τμηματικά (και ειδικότερα ένα τμήμα ποσού προκαταβλήθηκε και στην συνέχεια προβλέφθηκε η τμηματική εξόφληση του ως άνω συνολικού ποσού τοις μετρητοίς αλλά και με επιταγές. Συγκεκριμένα στις 25/7/2005 η πρώτη ανακόπτουσα προκατέβαλε στην καθής η ανακοπή ποσό 30.000 ευρώ, στις 13/9/2005 μας προκατέβαλε ποσό 20.000 ευρώ με την υπ’ αρ. 33636350-8/5-12-2005 επιταγή της Εθνικής Τράπεζας, η οποία όμως δεν πληρώθηκε και επιστράφηκε από την πρώτη ανακόπτουσα στην καθής η ανακοπή στις 1/12/2005 και στη συνέχεια η πρώτη ανακόπτουσα παρέδωσε στην καθής η ανακοπή την υπ’ αρ. 00000005- 1/30-1-2006 επιταγή της Τράπεζας Πειραιώς ποσού 30.000 ευρώ, η οποία όμως και πάλι δεν πληρώθηκε (σχετ.5). Ενόψει δε ότι η ανακόπτουσα αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα συμφωνήθηκε ότι για την οφειλή της συνολικού ποσού 240.000€, να παραδοθούν ότε  και πράγματι παραδόθησαν  στις 6//2006  από  την  πρώτη ανακόπτουσα στην καθής η ανακοπή έξι (6) επιταγές εκδόσεως της σε διαταγήν της καθής η ανακοπή, πληρωτέες στο κατάστημα της …. με ημερομηνία εκδόσεως ………… η έκτη. Κατά τη λήξη των ως άνω επιΐάγών αυτές και πάλι δεν πληρώθησαν και προς διευκόλυνηση της πρώτης ανακόπτουσας σε μία προσπάθεια από την καθής η ανακοπή είσπραξης των οφειλόμενων υπεγράφη το από 29/9/2006 ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο συμφωνήθηκε μεταξύ άλλων, να μην εμφανιστούν στην πληρώτρια τράπεζα οι ως άνω επιταγές, να επιστραφούν στην οφειλέτιδα εταιρεία …..και να αντικατασταθούν με, νέες επιταγές εκδόσεως πάλι της ….πληρωτέων ως ακολούθως: α)…. ρ) Και πάλι όμως δεν κατέστη δυνατή η η πληρωμή των ως άνω επιταγών με αποτέλεσμα στις 25/11/2007 να υπογραφεί νέο ιδιωτικό συμφωνητικό σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στο οποίο, συμφωνήθηκε αφενός η επιστροφή των  ως άνω  επιταγών κα. αφετέρου η καθής η ανακοπή εξέδωσε 27 συναλλαγματικές τις οποίες απεδέχθη η πρώτη ανακόπτουσα. Οι συναλλαγματικές αυτές συνολικού ποσού 257.000 ευρώ, ήτοι όσο και το οφειλόμενο.προς την καθής η ανακοπή, επίσης συμφωνήθηκε η καταβολή απο την πρώτη ανακόπτουσα προς την καθής η ανακοπή και ποσού 3.500 € για νόμιμους τόκους επί του ανωτέρω ποσού. Περαιτέρω στο ως άνω συμφωνητικό προσαρτήθηκε η από 23-1-2007 εγγύηση πληρωμής σύμφωνα με την οποία οι δεύτερος και τρίτος των ανακοπτόντων ήτοι… και …. αντίστοιχα εγγυήθησαν για την πληρωμή των συναλλαγματικών που απεδέχθη η πρώτη των ανακοπτόντων ως εξής: Ο … το 35% του άνω ποσού, ήτοι ποσό 90.125 €, ενώ το 65 %, ήτοι ποσό 167.375 € εγγυήθηκε ο … Οι ως άνω τυγχάνουν εταίροι της πρώτης ανακόπτουσας εταιρείας. Περαιτέρω οι ανακόπτοντες ισχυρίζονται ότι η καθής η ανακοπή δεν έχει παραδώσει τα συμφωνηθέντα βάσει των ως άνω συμφωνητικών εμπορευμάτων. Πλην όμως όπως προκύπτει από το υπ’αρ.1057/9-1-2006 δελτίο αποστολής, έχουν παραδοθεί τα εμπορεύματα αυτά που αναφέρουν οι  ανακόπτοντες στο υπ’ αριθμ. 00210 και 00212 δελτίο αποστολής τιμολόγιο, ήτοι τροχήλατη λεκάνη, λάντζα με λεκάνη, επίτοιχο ράφι, τραπέζι χωρίς ράφι, τραπεζοερμάριο, ερμάριο, ερμάριο σερβιτόρων, ραφάρι, επίτοιχο ράφιο επί 2, βάση με οδηγούς, βέργα για ανάρτηση κουτάλων, ανοξείδωτη φάσα ως δε προκύπτει από το ως άνω δελτίο αποστολής τιμολόγιο τα ως άνω εμπορεύματα είχαν παραμείνει στον χώρο της καθής η ανακοπή λόγω αδυναμίας παραλαβής από τον πελάτη κι εν προκειμένω απόν την πρώτη των ανακοπτόντων. Αναφορικά δε με τα λοιπά εμπορεύματα που αναφέρονται στο δικόγραφο της ανακοπής, ήτοι ραφάρια, ρόδες καλαθιού, καλάθι με καπάκι, δοχείο καταιωνιστήρας, λεκάνη χεριών, τα οποία αφορούσαν τη λειτουργία της κουζίνας που έμελε να λειτουργήσει τον τρίτο όροφο, πλην όμως από λόγους που αφορούσαν την πρώτη ανακόπτουσα η κουζίνα αυτή δεν κατασκευάστηκε (βλ. την ενώπιον του ακροατηρίου κατάθεση του μάρτυρα που εξετάστηκε με τήν επιμέλεια της καθής η ανακοπή «δεν συνδέθηκε ο εξαερισμός είναι εκεί τα μηχανήματα αλλά δεν υπάρχει κουζίνα για να συνδεθεί, μέχρι εκεί που μας επιτρέπει η κατάσταση της οικοδομής έχουμε κάνει ότι είχαμε     αναλάβει … δεν διαμαρτυρήθηκε η …, ολοκληρώθησαν οι εργασίες, το μαγαζί λειτουργεί από το 2005. Τα εμπορεύματα εν πάσει περιπτώσει παραδόθησαν από την καθής η ανακοπή προς την πρώτη των ανακοπτόντων στις 21/12/2009 (βλ. το υπ’ αριθμ. 6766/ 21-12-2009 δελτίο αποστολής (ραφάρια, ρόδες καλαθιού, καλάθι με καπάκι, δοχείο, καταιωνιστήρα, λεκάνη χεριών) γυψοσανίδες από την καθ’ ης. Σημειωτέον ότι η πρώτη ανακόπτουσα διαμαρτυρήθηκε εγγράφως για μη εκτέλεση του συμφωνηθέντος έργου στις 18-11-2009, με την αποστολή προς την καθής η ανακοπή εξωδίκου δηλώσεως, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε να είχε αξιώσει την κατάπτωση της ποινικής ρήτρας εναντίον της καθής η ανακοπή ή θα είχε ασκήσει κατά της υπ’αρ.12123/2008 διαταγής πληρωμής του κ. Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου εναντίον της, για συνολικό ποσό 29.000 ευρώ από πέντε (5) εκ των επίδικων είκοσι επτά (27) συναλλαγματικών, αλλά και δεν συνομολογήσει την καταβολή του ποσού των 3.500 €    για τόκους. Αντίθετα η καθής η ανακοπή όπως προκύπτει από τα από εξώδικο της που κοινοποίησε προς τους ανακόπτοντες ζητούσε απ τους τελευταίους την καταβολή των οφειλομένων σε αυτήν όπως είχαν εν τέλει προσδιορισθεί στο από 25-1-2007 ιδιωτικό συμφωνητικό, βάσει του οποίου εξεδόθη η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής. Επομένως ο πρώτος λόγος ανακοπής που προβάλλουν οι ανακόπτοντες τυγχάνει απορριπτέος, αφού δεν προέκυψε ότι καθής η ανακοπή δεν εκτέλεσε το συμφωνηθέν έργο, γενομένης ενήμερε δεκτής της αντένστασης, κατ’ άρθρο 376 Α.Κ. που πρότεινε η καθής η ανακοπή, αφού η άρνηση καταβολής κατά τα ανωτέρω αντιβαίνει στην καλή πίστη αφού το μέρος του έργου που δεν εκτέλεσε η καθής η ανακοπή δεν οφείλεται σε δική της υπαιτιότητα. Περαιτέρω ο δεύτερος και τρίτος των ανακοπτόντων προβάλλουν ως λόγο ανακοπής την ένσταση διζήσεως. Επ’ αυτού λεκτέα της εξης εκτέλεση της υπ’ αριθμ. 12.123/2008 διαταγής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία κατά τα ανωτέρω εξεδόθη για μέροι της συνολικής οφειλής, η καθής η ανακοπή επιχείρησε να κάτασχε τα κινητά πράγματα που βρίσκονταν στην έδρα της πρώτης τω; ανακοπτόντων. Πλην όμως η εκτέλεση αυτή απέβη άκαρπη, διότ αυτά δεν ανήκαν στην κυριότητα της, αλλά ήταν εκμισθωμένα απ( την εταιρεία με την επωνυμία “ΑΛΦΑ ΛΗΖΙΝΓΚ ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗΣ ΜΙΣΘΩΣΕΩΣ”. Επομένως έχε εκπληρωθεί ο όρος της εκτελέσεως κατά της πρωτοφειλέτριας εταιρείας και ως εκ τούτου δεν συντρέχει λόγος αναβολής της εκτελέσεως κατά των εγγυητών, γενομένης δεκτής της νόμιμα προβαλλόμενης αντένστασης εκ μέρους της καθής η ανακοπή ήτοι του δευτέρου και τρίτου των ανακοπτόντων, απορριπτομένου του σχετικού λόγου ανακοπής ως ουσιαστικά αβασίμου, (βλ. σχ. Εφ Πατρών 1009/2004, Δημοσίευση, Σύντομη Απόστολος Γεωργιάδης, Σύντομη Ερμηνεία του Αστικού Κώδικα Ι, αρθρ. 855, σελ. 1649).

Επί των προσθέτων λόγων: Με τον πρώτο λόγο της ανακοπής του ο τρίτος των ανακοπτόντων ισχυρίζεται ότι η υπό κρίση διαταγή πληρωμής στηριζόμενη στις  προσκομιζόμενες συναλλαγματικές είναι άκυρη, στρεφόμενη και εναντίον του ως εγγυητού υπέρ της αποδέκτριας εταιρείας, αφού κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από το σώμα των επίδικων αξιόγραφων. Σύμφωνα με το άρ. 623 ΚΠολΔ κατά την ειδική διαδικασία των άρ. 624 έως 634 ΚΠολΔ μπορεί να ζητηθεί η έκδοση διαταγής πληρωμής για χρηματικές απαιτήσεις ή απαιτήσεις παροχής χρεογράφων, εφόσον η απαίτηση και το οφειλόμενο ποσό αποδεικνύονται με δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο, κατά δε το άρ. 626 § 3 ΚΠολΔ στην αίτηση του δικαιούχου για την έκδοση διαταγής πληρωμής πρέπει να επισυνάπτονται και όλα τα έγγραφα, από τα οποία προκύπτει η απαίτηση και το ποσό της. Η διαταγή πληρωμής μπορεί να εκδοθεί και με το συνδυασμό περισσοτέρων εγγράφων, εφόσον με αυτά αποδεικνύεται η χρηματική απαίτηση ή παροχή χρεογράφων.  Εξάλλου  κατά  το  άρ.   443  ΚΠολΔ  για  να  έχει αποδεικτική δύναμη ιδιωτικό έγγραφο πρέπει να έχει την ιδιόχειρη υπογραφή του εκδότη, ως  εκδότης   δε   θεωρείται   αυτός  που αναλαμβάνει υποχρέωση από το έγγραφο. Εν προκειμένω, η υπό κρίση  διαταγή  πληρωμής εκδόθηκε  κατόπιν της  από  3-2-2009 αιτήσεως της καθ’ης η ανακοπή μας, βάσει των επικαλούμενων και προσκομιζόμενων ιδιωτικών εγγράφων, ήτοι: α) πέντε (5) συν/κών που εξέδωσε η καθής σε διαταγή της, στην Αθήνα στις 25/1/2007, συνολικού ποσού εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ, και πληρωτέες στο κατάστημα της ΑLPHA ΒΑΝΚ (Μητροπόλεως) και τις οποίες αποδέχτηκε    αυθημερόν   της   εκδόσεώς  τους η πρώτη των ανακοπτόντων, β) του από 25/1/2007 ιδιωτικού συμφωνητικού αναγνώρισης και ρύθμισης της οφειλής της ως άνω εταιρείας και της της από 23/1/2007 δηλώσεως εγγυήσεως του αντιδίκου που φέρει τη ιδιόχειρη υπογραφή του και που προσαρτήθηκε στο ως άνω συμφωνητικό και με το οποίο ο τρίτος των ανακοπτόντων ανέλαβε ως εγγυητής κατά το ποσοστό που του αναλογούσε, ήτοι κατά 65% την ευθύνη καταβολής της οφειλής. Επομένως εφόσον η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής δεν εκδόθηκε βάσει μόνο των συναλλαγματικών, αλλά βάσει του συνόλου των ως άνω εγγράφων, ο σχετικός λόγος ανακοπής τυγχάνει απορριπτέος ως ουσιαστικά αβάσιμος. Επίσης ο ανακόπτων………….προέβαλε τον ισχυρισμό ότι η δήλωση εγγυήσεως είναι άκυρη λόγω πλάνης στο πρόσωπο του, αφού στην από 23.01.2007 δήλωση -σύμβαση  παροχής  εγγυήσεως υπήρξε  διάσταση   δηλώσεως και βουλήσεως μιας και η αληθής βούληση του ήταν να παράσχει εγγύηση υπέρ της εταιρίας …., της οποίας τυγχάνει εταίρος μέχρι της αξίας του ποσοστού συμμετοχής του σε αυτήν (εταιρική μερίδα). Και ναι μεν όπως προκύπτει από το υπ’ 1988/2005 καταστατικό σύστασης της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης   με την επωνυμία ………….ο …. μετέχει στην ως άνω εταιρία με (828) επί συνόλου (3.450) αξίας (30) ευρώ το καθένα, πλην όμως ως προκύπτει από τα διαλαμβανόμενα στην από 23-1-2007 δήλωση εγγυήσεως ο τρίτος ανακόπτων εγγυήθηκε για την καταβολή του 65% επί του συνολικού ποσού, ήτοι εγγυήθηκε για την καταβολή του ποσού των 167.275 € και ουδόλως αποδεικνύεται ότι εκ πλάνης εγγυήθηκε για ποσό πέραν της αναλογίας συμμετοχής του, ενόψει ότι ο ίδιος τυγχάνει ιατρός και επομένως πρόσωπο με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, ενώ πέραν τούτου δεν αποδείχθηκαν άλλα περιστατικοί από τα οποία να προκύπτει ότι ο τρίτος ανακόπτων ήθελε να εγγυηθεί μόνο για το 1/4 της συνολικής οφειλής. Με τον τρίτο λόγο του δικογράφου των πρόσθετων λόγων της ανακοπής του ο αντίδικος ισχυρίζεται ότι η ως άνω συμπεριφορά της καθης η ανακοπή έρχεται σε καταφανή αντίθεση με την καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και την απαιτούμενη εντιμότητα στις συναλλαγές. Ο λόγος αυτός τυγχάνει ομοίως απορριπτέος αφού δεν προέκυψε η συνδρομή των προϋποθέσεων του άρθρου 178 Α.Κ., ήτοι η ύπαρξη φανερής δυσαναλογίας μεταξύ παροχής και αντιπαροχής και η συνδρομή ανάγκης κουφότητας ή απειρίας του ανακόπτοντος, την οποία και εκμεταλλεύθηκε η καθης η ανακοπή, αφού η συμμετοχή του τρίτου ανακόπτοντος σύμφωνα με το συστατικό της πρώτης ανακόπτουσας αφορά σε μία εταιρεία με μακρά πορεία στο χώρο της διασκέδασης και ως εκ τούτου ο τρίτος ανακόπτων ;απέβλεπε σε αυτήν τη συμμετοχή του. Επομένως πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση ανακοπή ως και οι πρόσθετοι λόγοι ανακοπής ώς αβάσιμα κατ’ ουσίαν, να επικυρωθεί η ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της καθ’ ης η ανακοπή σε βάρος των ανακοπτόντων (άρθρα 176, 191 παρ. 2 και 591 παρ.1 του Κ.Πολ.4), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ με παρόντες τους. διαδίκους την από 19-6-2009 και με αύξοντα αριθμό κατάθεσης 754/2009 ανακοπή και το  από 11-1-2011   και   με   αύξοντα   αριθμό   58/2011 προσθέτων λόγων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την ανακοπή.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τους πρόσθετους λόγους.

ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ την υπ’ αριθμ. 5743/2009 διαταγή του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα της καθ ης η ανακοπή σε’ βάρος των ανακοπτόντων, τα οποία ορίζει στο ποσό των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ.